Toplumsal ilişkilerin sağlıklı bir şekilde sürdürülmesi için insanlar dürüst ve güvenilir olmalı, verdiği sözleri tutmalı, emanetleri de titiz bir şekilde korumalıdır. Dinimiz de bizlerden bu konuda duyarlı olmamızı ister. Kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim’de verdiğimiz sözleri tutmayı, yaptığımız antlaşmalara sadık kalmayı, emanetleri korumayı emreden birçok ayet bulunur. Örneğin bir ayette, “Allah size, mutlaka emanetleri ehli olanlara vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder. Allah size ne kadar güzel öğüt veriyor...”  buyrulur. Başka bir ayette ise müminlerde bulunması gereken özellikler sıralanırken “Müminler... emanetlerine ve verdikleri sözlere riayet ederler.”  buyrulmaktadır. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) de verdiği sözleri tutmaya, emanetleri korumaya her zaman önem vermiştir. Mekke’den Medine’ye hicret ederken Mekkelilerin kendisine bıraktıkları emanetleri sahiplerine ulaştırması için Hz. Ali’ye bırakmıştır. Hz. Ali de kendisine bırakılan emanetleri tek tek sahiplerine teslim ettikten sonra Medine’ye doğru yola çıkmıştır.

 

 

Sevgili Peygamberimiz birçok hadisinde, emanetleri koruma konusunda bizleri açıkça uyarmıştır. Örneğin bir hadisinde, “Münafığın alameti üçtür: Konuştuğu zaman yalan söyler. Söz verdiğinde, sözünde durmaz. Kendisine bir şey emanet edildiğinde (ise) korumaz, ihanet eder.”  buyurmuştur. Peygamberimiz (s.a.v.) başka bir hadisinde de “Emanet ehline verilmediği zaman kıyamet yakındır.”  buyurarak emanete ihanet etmenin tehlikelerine dikkat çekmiştir.